Goście z daleka. Wielbłądy w Forcie Lancaster.
Artykuł przygotowany na podstawie:
Lewis B. Lesley, Uncle Sam’s Camels: The Journal of May Humphreys Stacey Supplemented By The reports of Edward Fitzgerald Beale (1857-1858), Cambridge Harvard University Press 1929.
Eva J. Boyd, Noble Brutes: Camels on the American Frontier, Republic of Texas Press an imprint of Wordware Publishing Inc. 1995
L.J. Francell, Fort Lancaster: Texas Frontier Sentinel, Texas State Historical Association 1999.
Tłumaczenie Wiesław K. Niedźwiadek
W 1848 roku, po zakończeniu wojny meksykańsko-amerykańskiej, nowe terytorium i odkrycie złota w Kalifornii przyciągnęło Amerykanów na Zachód.
Wielu podróżowało przez Teksas drogą San Antonio – El Paso. By chronić zachodnich podróżników przed rdzennymi Amerykanami armia Stanów Zjednoczonych wybudowała kilka fortów wzdłuż drogi, w tym Fort Lancaster.
Większość Południowego Zachodu Ameryki składała się z odludnych terenów z ograniczonymi zasobami wodnymi. Zdając sobie z tego sprawę, niektórzy oficerowie armii i politycy poparli pomysł eksperymentowania z wielbłądami jako zwierzętami jucznymi zamiast koni i mułów.
W lipcu 1857 roku, po prawie dwóch latach stacjonowania w Forcie Lancaster, żołnierze 1 Pułk Piechoty Armii Stanów Zjednoczonych zapoznali się już z lokalnym krajobrazem, dziką przyrodą i rdzennymi Amerykanami regionu, takimi jak Apacze. Nie byli jednak przygotowani na wielbłądy,które przybyły do fortu.
Wielbłądy, będące częścią eksperymentu armii amerykańskiej, to wyjątkowy rozdział w historii Fortu Lancaster.