Seksualność Szejenów, przemoc i geneza stereotypowego postrzegania Indian na Centralnych Równinach.
Tytuł oryginału: Cheyenne Sexuality, Violence, and the Genesis of Stereotyping Indians on the Central Plains. John H. Monnett - Tekst pochodzi z Journey of the West, Summer 2022, Vol. 61, No. 3.
Tłumaczenie Wiesław K. Niedźwiadek
W dniu 10 sierpnia 1868 r. wojna indiańska na Centralnych Równinach w Kansas, Nebrasce i Kolorado, która trwała z przerwami od czasu gorączki złota w Kolorado w 1859 r., wybuchła ponownie i położyła kres nadziejom na pokój obiecany w traktacie z Medicine Lodge z 1867 roku. Gwałtownie rozwijająca się migracja białych do Kansas i Kolorado po wojnie secesyjnej przez rodziny poszukujące nowego życia po podpisaniu traktatu sprzyjała w dużej mierze tej ponownej przemocy. Wiadomości o wspomnianej agresji często nie skupiały się na różnych przyczynach nowej wrogości, ale na opowieściach o dzikości Indian Równin, które koncentrowały się na rzekomym wykorzystywaniu i gwałceniu białych kobiet osadników.
Celem tego eseju jest ocena wiarygodności tych zgłoszonych incydentów wykorzystywania seksualnego, ponieważ były one powtarzane przez dziesięciolecia w historiografii Centralnych Równin. Ponadto, w jakim stopniu ta stereotypowa historiografia przedstawiała Indian Równin na przestrzeni lat, w szczególności Szejenów Południowych, rdzennych mieszkańców tego szybko zmieniającego się regionu, w którym dochodziło do nakładania się tradycji tubylczej i białych osadników nowo przybyłych na te bogate ziemie.
Czy oskarżenia o brutalne kontakty seksualne z białymi kobietami osadników w tym okresie osadnictwa na Centralnych Równinach są zgodne z prawdą i znaczące w takim stopniu, w jakim zostały przedstawione w późniejszych latach? Oryginalne źródła są wątpliwe, ale były przedmiotem sporów w całej amerykańskiej historii i historiografii. Takie postrzeganie jest szczególnie istotne w przypadku historii Wielkich Równin, o których traktuje niniejszy artykuł. Przedstawianie Indian jako lubieżnych dzikusów w pracach historycznych przetrwało do połowy XX wieku i nie jest wyjątkowe dla tego okresu i regionu, chociaż w tej analizie ograniczono się do Centralnych Równin. Jakie są początki tego postrzegania w amerykańskim umyśle, który przez lata rozwijał się na zachodzie?
Stereotypowe postrzeganie Indian na różnych obszarach osadniczych jest tak stare, jak osadnictwo białych w Ameryce. Ta postawa poprzedza ekspansję na zachód, na Równiny. W XVIII wieku gatunek literacki purytańskiej narracji o niewoli, przedstawiający spotkania z leśnymi Indianami, przyciągnął uwagę masowego rynku książki. Relacje te często stawały się wymaganą lekturą w elementarzach szkolnych. Historie te zazwyczaj przedstawiały wątek religijny, który podkreślał, jak wiara w Boga przezwyciężyła okrucieństwo rdzennych mieszkańców dziczy. Dorośli, zaznajomieni z tymi książkami od dzieciństwa, często wierzyli w ten stereotyp dzikich Indian przez całe życie, przekazywali go kolejnym pokoleniom i przenosili na Zachód...